423: Boekrecensie Fine Art Wedding Photography van Jose Villa en Dream
Wedding Photography van Lorna Yabsley
Sinds ik in 2010 ontdekte dat
er in het Engels taalgebied aardig wat wordt gepubliceerd over
huwelijksfotografie, mag ik graag naar dit medium kijken voor wat kennis,
advies en inspiratie. Na het boek van Bambi Cantrell uit 2000 en twee recentere
werken van Bill Hurter stak ik mijn neus dit jaar in de boeken van Jose Villa
en Lorna Yabsley. Waar de werken van Hurter als vrij algemeen wat betreft
huwelijksfotografie aan te merken zijn, zijn de boeken van Villa en Yabsley een
stuk specifieker. Echter, helaas niet helemaal tot mijn tevredenheid. Over de
inhoud van de boeken – en zeker de gebruikte foto’s – ben ik niet ontevreden.
Maar de titels beloven dingen die de boeken in mijn ogen niet direct waarmaken of
moeten op een hele andere manier geïnterpreteerd worden dan je zou verwachten.
Fine Art WeddingPhotography gaat uitsluitend over hoe Jose Villa werkt en wat hij verkoopt
onder de noemer ‘fine art’. Het lijkt heel kort door de bocht, maar zijn
werkwijze komt neer op ‘expose for the shadows in the face, aperture wide open
and let the ligt wrap around the couple’.
Het komt er niet alleen op neer, het staat ook herhaaldelijk in het
boek. Zo vaak dat je je gaat afvragen of hij nou zelf niet in de gaten had bij
het schrijven dat hij toch echt in herhaling viel. Het krijgt de trekken van
hetzelfde truckje dat hij 80% van de tijd toepast. Het is een truckje waarbij
hij de typische eigenschappen van film volledig uitbuit, maar met digitaal kom
je ook een heel eind als je dit wilt proberen. Hij combineert deze
techniek met een consequente stijl en
albums en dergelijke van hoge kwaliteit en noemt dat dan fine art wedding
photography. Op zich goed, maar om nou te zeggen dat dit nou juist de essentie
van fine art is, nee, niet echt in mijn ogen. Ik ben er in ieder geval weinig
wijzer van geworden qua definitie van fine art wedding photography en de
toepassing daarvan.
Het boek op zich is geen afrader,
want je krijgt een gedetailleerde kijk in de werkwijze en portfolio van een in
de VS hoog aangeschreven huwelijksfotograaf. Maar meer dan dat is het helaas
niet, de titel is in mijn ogen veel te hoogdravend voor de inhoud van het boek.
Dream Wedding Photography trok niet alleen mijn aandacht door de titel, maar ook omdat dit voor de
verandering eens een boek uit het Verenigd Koninkrijk in plaats van de VS is.
Ik verwachtte dat dit boek over een bepaalde stijl van fotografie zou gaan,
maar ook dat viel me een beetje tegen. Wel heel veel foto’s met een korte toelichting,
maar weinig over het echte hoe en waarom van het fotograferen zelf.
Maar gelukkig maakt het
niet echt uit. Geniet vooral van de afbeeldingen als je dit boek leest en
bekijkt en haal er inspiratie uit. Lorna Yabsley vertelt net genoeg over de
techniek om een zoekrichting te hebben voor literatuur waarin over dat soort
aspecten veel meer vertelt wordt. Wat zij met haar boek juist wel vertelt is
wat het betekent en wat er nodig is om een goede huwelijksfotograaf te kunnen
zijn. Simpelweg (erg) goed kunnen fotograferen is een basisvereiste om deze
stap omhoog te kunnen maken.
Ik was al onder de indruk
van het vaste protocol en de tradities van Amerikaanse bruiloften, maar Britste
bruiloften blijken nog een stuk veeleisender en restrictiever voor de fotograaf
te zijn. Ik weet niet of de auteur dat ook in gedachten had toen zij haar boek
de definitieve titel gaf, maar dit is wel een goede gids om een dream wedding
niet in een nightmare wedding qua fotografie te laten vervallen. Alle adviezen
en ervaring, gekoppeld aan de vele foto’s maken dit boek wat mij betreft wel
een aanrader. Persoonlijk mis toch nog wel de nodige poseer- en compositietips
en principes waar de Amerikanen juist zo sterk in zijn in dit boek. Voorlopig
ben ik dus nog niet uitgelezen in dit genre.
